Święty Bonifacy Winfryd, mnich, biskup, męczennik

dzień w kalendarzu 5 czerwca

łac. bonum dobro i fatum los; „człowiek dobrego losu”

Św. Bonifacy Winfryd, mnich, biskup, męczennik. Urodził się około 673 roku w królestwie Wessex. Benedyktyn w Exeter. Przyjął święcenia kapłańskie w wieku 30 lat. W roku 719 udał się na misje do Fryzji. Trzy lata później otrzymał sakrę biskupią z rąk papieża Grzegorza VII. W 732 został arcybiskupem misyjnym, w sześć lat później legatem papieskim na Frankonię i Niemcy. Założył biskupstwa w Bawarii, Almanii, Hesji, Turyngii. Mając 80 lat, powtórnie udał się na misje do Fryzji. 5 czerwca 754 roku wraz z 54 towarzyszami został zamordowany w Dokkum (teren dzisiejszej Holandii). Ciało Świętego sprowadzono do Fuldy, gdzie spoczywa do dzisiejszego dnia. Św. Bonifacy jest patronem Niemiec, diecezji w Fuldzie, Erfurcie, Moguncji, łomżyńskiej, archidiecezji warmińskiej, także kasjerów, krawców, księgarzy, piwowarów.

W IKONOGRAFII Św. Bonifacy jest przedstawiany w biskupim stroju w ornacie, paliuszu, mitrze lub jako benedyktyński mnich. Jego atrybutami są: kruk, lis, krzyż z podwójnym ramieniem symbolizujący legata papieskiego, księga Ewangelii przebita mieczem (taką bowiem znaleziono przy nim po męczeńskiej śmierci).